O książce: rok / Zwarta, ale piękna, całkowicie samowystarczalna powieść. Podobnie jak w wielu innych późniejszych powieściach, Moorcock przenosi Elrica do innych światów. W tych wędrówkach spotyka Gaynora Przeklętego, pomaga księżniczkom ludu spokrewnionego z Melnibonianami bronić ich świata przed Chaosem i ratuje duszę ojca przed służbą Ariochowi. Jednak najlepszą rzeczą w powieści nie jest fabuła. ale bogaty język, piękny styl narracji i wiele wierszy (nie bez powodu jeden z bohaterów powieści - poeta Ernest Weldrake, któremu Moorcock będzie przypisywał epigraficzne wiersze kolejnych powieści). Ogólnie okazało się, że jest to jedno z najlepszych dzieł sagi Elrica.